هر آنچه باید درباره آفت دهان بدانید

برفک دهانی هنگام ایجاد عفونت مخمر داخل دهان رخ می‌دهد، همچنین به عنوان کاندیدیازیس دهانی، کاندیدیازیس حفره حلقی یا به سادگی با نام برفک شناخته می‌شود.

به گزارش ایمنا، برفک دهان اغلب در نوزادان و کودکان نوپا رخ می‌دهد و باعث ایجاد برجستگی‌های سفید یا مایل به زرد رنگ روی گونه‌های داخلی دهان و زبان می‌شود که این برجستگی‌ها به طور معمول با درمان از بین می‌روند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عفونت به طور معمول خفیف است و بندرت باعث بروز مشکلات جدی می‌شود، اما در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیفی به سایر قسمت‌های بدن نیز گسترش یابد و عوارض جدی ایجاد می‌کند.

علائم برفک دهانی

در مراحل اولیه برفک دهانی ممکن است هیچ علائمی ایجاد نکند، اما در صورت تشدید عفونت یک یا چند مورد از علائم زیر ممکن است ایجاد شود:

ایجاد لکه‌های برجسته سفید یا زرد رنگ روی گونه‌های داخلی، زبان، لوزه‌ها، لثه‌ها یا لب‌ها

خونریزی جزئی در صورت تراشیده شدن برجستگی‌ها
درد یا سوزش در دهان
حسی پنبه مانند در دهان
پوست خشک و ترک خورده در گوشه‌های دهان
مشکل در بلعیدن
طعم بد دهان
از دست دادن ذائقه
در برخی موارد برفک دهان مری را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد هرچند این اتفاق غیرمعمول است. همان قارچی که باعث برفک دهانی می‌شود باعث عفونت‌های مخمری در سایر قسمت‌های بدن نیز می‌شود.

دلایل بروز آفت دهان

برفک دهان و سایر عفونت‌های مخمری ناشی از رشد بیش از حد قارچ کاندیدا آلبیکانس است. زندگی مقدار کمی کاندیدا آلبیکانس بدون آسیب رساندن در دهان طبیعی است.

هنگامی که سیستم ایمنی بدن به درستی کار می‌کند باکتری‌های مفید در بدن به تحت کنترل بودن کاندیدا آلبیکانس کمک می‌کنند، اما اگر سیستم ایمنی بدن به خطر بیفتد یا تعادل میکروارگانیسم‌ها در بدن مختل شود قارچ از کنترل خارج می‌شود. اگر از داروهای خاصی مانند آنتی بیوتیک‌ها استفاده کنید که تعداد میکروارگانیسم‌های دوستانه در بدن را کاهش می‌دهد رشد بیش از حد کاندیدا آلبیکانس باعث آفت دهان می‌شود.

درمان‌های بیماری سرطان از جمله شیمی درمانی و پرتودرمانی سلول‌های سالم را تخریب کرده یا از بین می‌برند که این امر باعث می‌شود فرد بیشتر نسبت به آفت دهان و سایر عفونت‌ها حساس باشد. شرایط تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مانند سرطان خون و اچ آی وی خطر ابتلاء به برفک دهان را نیز افزایش می‌دهد.

برفک دهان یک عفونت فرصت طلب شایع در افراد مبتلا به اچ آی وی است. دیابت نیز در برفک دهانی نقش دارد یعنی دیابت کنترل نشده سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و باعث افزایش سطح قند خون می‌شود و این امر شرایط را برای رشد کاندیدا آلبیکانس فراهم می‌کند.

آیا برفک دهانی مسری است؟

اگر برفک دهان دارید در صورت بوسیدن انتقال قارچ عامل این بیماری به شخص دیگری امکان پذیر است، همچنین قارچ عامل برفک دهان باعث ایجاد عفونت مخمر در سایر اعضای بدن می‌شود حتی این امکان وجود دارد که قارچ از یک قسمت بدن به قسمت دیگری از بدن شخص دیگری منتقل شود.

اگر برفک دهانی، عفونت مخمر واژن یا عفونت مخمر آلت تناسلی دارید می‌توانید قارچ را از طریق رابطه واژینال، مقعدی یا رابطه دهانی نیز به همسرتان منتقل کنید. در صورت بارداری و ابتلاء به عفونت مخمر واژن می‌توانید قارچ را حین زایمان به کودک خود منتقل کنید.

اگر به عفونت مخمر پستان یا عفونت مخمر نوک پستان مبتلا هستید قارچ را هنگام شیردهی به کودک خود منتقل می‌کنید، همچنین کودک نیز در صورت داشتن برفک دهان می‌تواند قارچ را به شما منتقل کند. هنگام انتقال کاندیدا آلبیکانس از فردی به فرد دیگر همیشه هم باعث بروز برفک دهانی یا انواع دیگر عفونت مخمر نمی‌شود.

علاوه بر این، از آنجا که کاندیدا آلبیکانس در محیط زیست بسیار رایج است ایجاد عفونت مخمری به این معنا نیست شما لزوماً آن را از شخص دیگری گرفته باشید.

تشخیص برفک دهان

پزشک به راحتی با بررسی و معاینه دهان و برجستگی‌ها برفک دهان را تشخیص می‌دهد. در برخی موارد پزشک ممکن است برای تأیید تشخیص از ناحیه آسیب دیده نمونه برداری کند. برای انجام بیوپسی پزشک قسمت کوچکی از برجستگی را از دهان می‌تراشد سپس نمونه را برای بررسی کاندیدا آلبیکانس به آزمایشگاه ارسال می‌کند.

اگر پزشک مشکوک به برفک دهانی در مری باشد برای تأیید تشخیص خود از روش سواب گلو یا آندوسکوپی استفاده می‌کند. برای انجام کشت سواب گلو پزشک با استفاده از یک سواب پنبه نمونه بافتی را از پشت گلو می‌گیرد سپس این نمونه را برای آزمایش به آزمایشگاه می‌فرستد. برای انجام آندوسکوپی پزشک از یک لوله نازک با نور و دوربین متصل به آن استفاده می‌کند. وی این “آندوسکوپ” را از طریق دهان و مری برای معاینه وارد می‌کند.

درمان آفت دهان

برای درمان برفک دهان پزشک یک یا چند داروی زیر را تجویز می‌کند:

فلوکونازول، داروی ضد قارچ خوراکی
کلوتریمازول، دارویی ضدقارچ
نیستاتین، دهان شویه ضدقارچ که می‌توانید آن را در دهان خود بچرخانید یا در دهان کودک خود سواب کنید
ایتراکونازول، داروی ضدقارچ خوراکی که برای درمان افرادی که به سایر درمان‌های برفک دهان پاسخ نمی‌دهند و افراد مبتلا به اچ آی وی استفاده می‌شود.
آمفوتریسین بی، دارویی که برای درمان موارد شدید برفک دهان استفاده می‌شود

با شروع درمان برفک دهانی به طور معمول طی ۲ هفته برطرف می‌شود، اما در برخی موارد می‌تواند دوباره عود کند. برای بزرگسالانی که موارد عود برفک دهانی با علت نامشخص دارند پزشک آن‌ها را از نظر شرایط بیماری زمینه‌ای که ممکن است در ایجاد برفک مؤثر باشد مورد ارزیابی قرار می‌دهد. نوزادان نیز ممکن است در سال نخست زندگی خود چندین دوره برفک دهانی را تجربه کنند.

درمان‌های خانگی برفک دهان

پزشک ممکن است برای درمان برفک دهان یا جلوگیری از عود آن داروهای خانگی یا تغییر سبک زندگی را توصیه کند. هنگام بهبودی رعایت بهداشت دهان و دندان مهم است. اینجا نکاتی وجود دارد:

دندان‌های خود را با مسواک نرم مسواک بزنید تا از تراشیدن برجستگی‌های ناشی از برفک جلوگیری کنید.

مسواک خود را پس از اتمام درمان برفک دهان تعویض کنید و در صورت استفاده از دندان مصنوعی آن‌ها را به درستی تمیز کنید تا خطر عفونت مجدد کاهش یابد.

استفاده از دهانشویه یا اسپری دهان را فقط با تجویز پزشک انجام دهید

برخی از داروهای خانگی در بزرگسالان نیز علائم برفک را تسکین می‌دهد، به عنوان مثال دهان خود را با یکی از موارد زیر بشویید:

آب نمک

محلول آب و جوش شیرین

مخلوطی از آب و لیموترش

مخلوطی از آب و سرکه سیب

همچنین ممکن است خوردن ماست حاوی باکتری‌های مفید یا مکمل پروبیوتیک نیز برای درمان برفک دهانی مؤثر باشد، اما قبل از استفاده از این موارد برای نوزادان با پزشک مشورت کنید.

برفک دهان و شیردهی

همان قارچی که باعث برفک دهان می‌شود می‌تواند باعث ایجاد عفونت مخمری در پستان‌ها و نوک پستان‌ها نیز شود. این قارچ در طول شیردهی بین مادر و نوزاد نیز منتقل می‌شود، بنابراین اگر کودک برفک دهانی دارد می‌تواند قارچ را به پستان یا سایر مناطق پوست مادر منتقل کند.

اگر به عفونت مخمر پستان یا عفونت مخمر نوک پستان مبتلا هستید شما هم می‌توانید قارچ را به دهان یا پوست کودک خود نیز منتقل کنید، همچنین از آنجا که مخمر می‌تواند بدون ایجاد عفونت روی پوست زندگی کند کودک می‌تواند برفک دهانی ایجاد کند بدون اینکه علائمی از عفونت مخمر پستان یا نوک پستان داشته باشید.

اگر به عفونت مخمر در پستان‌ها یا نوک پستان‌ها مبتلا شوید ممکن است تجربه کنید:

درد در پستان‌ها هنگام و بعد از شیردهی
خارش یا احساس سوزش در نوک پستان یا اطراف آن
لکه‌های سفید یا کم رنگ روی نوک پستان یا اطراف آن
پوست براق روی نوک پستان‌ها یا اطراف آن
پوسته شدن پوست نوک پستان یا اطراف آن

اگر کودک دچار برفک دهانی می‌شود یا به عفونت مخمر پستان یا نوک پستان مبتلا می‌شوید انجام درمان برای شما و کودک بسیار مهم است، زیرا به جلوگیری از چرخه انتقال کمک می‌کند. پزشک ممکن است انجام موارد زیر را توصیه کند:

درمان کودک با یک داروی ضدقارچ یا اینکه یک کرم ضدقارچ روی پستان‌های خود بمالید. قبل از شیردهی به کودک کرم را باید برای جلوگیری از ورود آلودگی به دهان کودک باید از روی پستان پاک کنید.

پستانک‌ها، حلقه‌های دندان درآوردن، نوک سینه‌ها، پمپ شیر و سایر وسایلی که کودک داخل دهان خود می‌گذارد را استریل کنید.

نوک پستان‌ها را بین زمان تغذیه تمیز و خشک نگه دارید.

همچنین ممکن است پزشک به شما برای کمک به درمان یا جلوگیری از برفک دهان و سایر انواع عفونت مخمر ایجاد تغییراتی در سبک زندگی توصیه کند.

برفک دهان در نوزادان

برفک دهان اغلب نوزادان و کودکان نوپا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نوزادان پس از انتقال قارچ از مادران در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی یا فقط از مخمری که به طور طبیعی در محیط آن‌ها وجود دارد برفک دهانی ایجاد می‌کنند.

در صورت ابتلای کودک به برفک دهانی ممکن است علائم و نشانه‌های مشابهی داشته باشد که افراد دیگر را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد، از جمله:

لکه‌های برجسته سفید یا زرد رنگ در گونه‌های داخلی، زبان، لوزه‌ها، لثه‌ها یا لب‌ها
خونریزی جزئی در صورت تراشیده شدن برجستگی‌ها
درد یا سوزش در دهان
پوست خشک و ترک خورده در گوشه‌های دهان

همچنین برفک دهان در نوزادان باعث ایجاد مشکلاتی در تغذیه و تحریک پذیری یا گرگرفتگی آن‌ها می‌شود. اگر کودک شیرخوار برفک دهانی دارد مادر و کودک هر دو به درمان‌های ضدقارچی نیاز دارند.

برفک دهان در بزرگسالان

برفک دهان در نوزادان و بزرگسالان مسن دارای سیستم ایمنی ضعیف‌تر بیشتر مشاهده می‌شود، اما این عارضه در هر سنی رخ می‌دهد. بزرگسالان جوان‌تر در صورت نقص سیستم ایمنی بدن برفک دهانی می‌زنند به عنوان مثال، بزرگسالان در صورت داشتن سابقه برخی از بیماری‌ها، درمان‌های پزشکی یا عادت‌های ناسالم زندگی بیشتر دچار برفک دهانی می‌شوند.

در بزرگسالان سالم در غیر این صورت بروز برفک دهان بعید است مشکلات جدی ایجاد کند، اما در صورت عدم کارکرد درست سیستم ایمنی بدن ممکن است عفونت به سایر قسمت‌های بدن سرایت کند.

عوامل خطر برای بروز برفک دهان

نوزادان، کودکان نوپا و بزرگترها بیشتر از سایرین دچار آفت دهان می‌شوند. برخی شرایط خاص، درمان‌های پزشکی و عوامل سبک زندگی نیز می‌توانند با تضعیف سیستم ایمنی بدن یا بر هم زدن تعادل میکروب‌ها در بدن خطر برفک دهان را افزایش دهند. به عنوان مثال، ممکن است در معرض خطر بیشتر برفک قرار داشته باشید:

شرایطی که باعث خشکی دهان می‌شود

در صورت ابتلاء به دیابت، کم خونی، سرطان خون یا اچ آی وی
مصرف آنتی بیوتیک، کورتیکواستروئید یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
درمان‌هایی برای سرطان مانند شیمی درمانی یا پرتودرمانی
سیگار کشیدن
استفاده از دندان مصنوعی

عوارض برفک دهان

در افراد دارای سیستم ایمنی سالم برفک دهان به ندرت عوارضی ایجاد می‌کند. در موارد شدید هم ممکن است به مری گسترش یابد. اگر سیستم ایمنی بدن ضعیف شده باشد احتمال بروز عوارض ناشی از برفک دهان بیشتر است.

بدون دریافت درمان مناسب، قارچ عامل برفک وارد جریان خون می‌شود و به قلب، مغز، چشم‌ها یا سایر اعضای بدن گسترش می‌یابد که با نام کاندیدیازیس تهاجمی یا سیستمیک شناخته می‌شود. کاندیدیازیس سیستمیک باعث ایجاد مشکلاتی در اندام‌های تحت تأثیر آن می‌شود، همچنین می‌تواند باعث بروز وضعیت تهدید کننده زندگی با نام شوک سپتیک شود.

پیشگیری از آفت دهان

برای کاهش خطر آفت دهان موارد زیر را امتحان کنید:

برای حمایت از عملکرد سیستم ایمنی بدن خود یک رژیم غذایی مغذی بخورید و یک سبک زندگی سالم را دنبال کنید.

بهداشت دهان و دندان را با مسواک زدن روزانه دو بار، استفاده از نخ دندان هر روز و مراجعه مرتب به دندانپزشکی رعایت کنید.

اگر دهان به طور مزمن خشک است با پزشک خود برای گرفتن روند درمانی مناسب مشورت کنید.

در صورت استفاده از دندان مصنوعی آن‌ها را قبل از خواب بردارید، روزانه تمیز کنید و از مناسب بودن آن‌ها اطمینان حاصل کنید.

اگر استنشاق کورتیکواستروئید دارید دهان خود را بشویید یا دندان‌های خود را مسواک بزنید.

در صورت ابتلاء به دیابت برای کنترل سطح قند خون خود گام بردارید.

اگر در قسمت دیگری از بدن خود به عفونت مخمر مبتلا شدید درمان را آغاز کنید، زیرا در برخی موارد عفونت می‌تواند از یک قسمت از بدن به قسمت دیگر منتقل شود.

برفک دهان و رژیم غذایی

برای آگاهی از تأثیر رژیم بر اثر آفت دهان تحقیقات بیشتری لازم است. برخی از منابع معتبر نشان می‌دهد خوردن برخی از غذاهای پروبیوتیک یا مصرف مکمل‌های پروبیوتیک به کاهش رشد کاندیدا آلبیکانس کمک می‌کند. با این حال، برای آگاهی از نقشی که پروبیوتیک‌ها در درمان یا جلوگیری از برفک دهان دارند تحقیقات بیشتری لازم است.

برخی از افراد بر این باورند محدود کردن یا اجتناب از مصرف برخی غذاها نیز می‌تواند به مهار رشد کاندیدا آلبیکانس کمک کند. به عنوان مثال، برخی از افراد اظهار داشتند محدود کردن مصرف کربوهیدرات‌های تصفیه شده و قندها به درمان یا جلوگیری از برفک دهان و سایر عفونت‌های مخمر کمک می‌کند.

‌منبع: خبرگزاری صداوسیما

کد خبر 517223

منبع: ایمنا

کلیدواژه: آفت دهان درمان آفت دهان درمان خانگی آفت دهان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق درمان برفک دهان سیستم ایمنی بدن برفک دهانی عنوان مثال برخی موارد نوک پستان ها برفک دهان برفک دهان دهان و سایر برفک دهان قرار می دهد اطراف آن برجستگی ها باعث ایجاد برای درمان سبک زندگی تحت تأثیر عفونت ها آفت دهان دهان خود کودک خود

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۲۱۳۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تغییر رنگ ادرار، بوی ادرار و ظاهر ادرار نشانه چیست؟

ادرار یکی از راه‌هایی است که بدن سموم و مواد ناخواسته را از بدن دفع می‌کند. وظیفه کلیه‌ها این است که آب اضافی و مواد زائد شامل برخی دارو‌ها را از جریان خون و سایر نواحی بدن حذف کنند.

اولین ادرار بعد از بیدار شدن در صبح، اغلب تیره‌ترین و غلیظ‌ترین ادرار است و پس از این که فرد شروع به نوشیدن مایعات در طول روز کرد رنگ ادرار روشن می‌شود.

ادرار به عنوان راهی برای سنجش کم‌آبی بدن

ادرار بیشتر حاوی آب است. در واقع، حدود ۹۵ درصد از ادرار آب است و بقیه‌ی آن شامل مواد معدنی، اسید‌اوریک، ویتامین‌ها، آنزیم‌ها و اسید صفراوی به نام اوروبیلین (urobilin) است که به ادرار رنگ زرد می‌دهد. رنگ ادرار برای تعیین این که آیا آب کافی در طول روز وارد بدن شده است یا خیر، روش قابل اعتمادی است. ادراری که به رنگ کاهی یا تقریباً بی‌رنگ است به معنای دریافت آب کافی است، در‌حالی‌که رنگ زرد تیره‌تر اغلب به این معنی است که بدن فرد کم‌آب شده است.

ادرار طبیعی چگونه به نظر می‌رسد؟

ادرار طبیعی به رنگ زرد کمی شفاف است که اغلب به آن «کاهی رنگ» می‌گویند. میزان وجود رنگ زرد با میزان آب بدن در نوسان است. فردی که به خوبی هیدراته است و روزانه شش تا هشت لیوان آب می‌نوشد، معمولاً ادرار زرد روشن دارد. فردی که کمتر از آن‌چه باید آب می‌نوشد، ممکن است ادرار زرد تیره‌تری داشته باشد؛ زیرا با توجه به این که بدن آب را نگه می‌دارد، ادرار بیشتر زرد و غلیظ می‌شود.

یک فرد عادی بسته به مقدار آبی که در طول روز می‌نوشد، ممکن است شش‌بار یا بیشتر در روز از دستشویی استفاده کند. مصرف آبِ بیشتر معمولاً به معنای مراجعه بیشتر به سرویس بهداشتی است.

دلایل زیادی وجود دارد که می‌توانند رنگ ادرار را تغییر دهند یا باعث شوند بوی مربوط به ادرار با آنچه که معمول است، متفاوت باشد. بسیاری از دلایل تغییر رنگ ادرار رایج بوده و نشانه‌ی هیچ مشکل جدی نیستند، با این حال، اگر انتظار آن را نداشته باشید، ممکن است دیدن ادرار با رنگ عجیب‌و‌غریب برای‌تان شوکه‌کننده باشد.

علائم عفونت ادراری

هنگامی که افراد در مورد ظاهر یا بوی ادرار خود نگران می‌شوند، معمولاً نگران این هستند که ممکن است عفونت دستگاه ادراری یا UTI داشته باشند. عفونت دستگاه ادراری، عفونتی است که کلیه‌ها، حالب‌ها، مثانه یا مجرای ادرار را درگیر می‌کند. این عفونت ممکن است در یک ناحیه وجود داشته باشد یا ممکن است بیشتر از یک ناحیه از دستگاه ادراری را درگیر کند.

داشتن ادرار با ظاهر غیرعادی یا بوی غیرعادی بدون وجود عفونت کاملاً امکان‌پذیر است. همچنین ممکن است شرایطی مشابه عفونت ادراری داشته باشید که در آن باکتری در ادرار وجود داشته باشد، اما علائمی را از خود نشان ندهید. این وضعیت باکتریوری بدون علامت (Asymptomatic bacteriuria) نامیده می‌شود.

آزمایش ادرار، آزمایشی است که برای بررسی رنگ و محتوای ادرار استفاده می‌شود و می‌تواند همراه با کشت ادرار وجود عفونت را تعیین کند.

علائم عفونت دستگاه ادراری شامل یک یا چند مورد از موارد زیر است:

تکرر ادرار

نیاز به دستشویی رفتن بیش از‌حد معمول

ادرار بدبو

گاهی اوقات بوی بدی در این نوع عفونت وجود دارد

ادرار دردناک

سوزش در هنگام دفع ادرار و گاهی اوقات پس از ادرار، ممکن است نشان‌دهنده وجود سوزش یا عفونت باشد

تأخیر در ادرار

مشکل در شروع جریان ادرار هنگام تلاش برای ادرار کردن

ادرار کدر

عفونت دستگاه ادراری می‌تواند باعث شود ادرار به جای این که شفاف باشد، کدر به نظر برسد

فشار یا درد مثانه

برخی از افراد هنگام ابتلا به عفونت، فشار یا درد را در مثانه که چند سانتی‌متر زیر ناف است، تجربه می‌کنند

کمر درد

پیلونفریت که بیشتر به‌عنوان عفونت کلیه شناخته می‌شود، می‌تواند باعث کمردرد (سمت چپ، سمت راست یا هر دو طرف) در ناحیه بالای کلیه‌ها شود

تب

افزایش دما در طول عفونت ادراری شایع است، اما همیشه وجود ندارد. تب می‌تواند نشان‌دهنده‌ی افزایش شدت عفونت باشد

خستگی

داشتن هرگونه عفونت در بدن می‌تواند منجر به تب شود

هذیان

برخی از افراد به‌ویژه افراد مسن ممکن است در هنگام وجود عفونت ادراری، تغییرات شدید و ناگهانی را در توانایی تفکر خود تجربه کنند. این سردرگمی معمولاً زمانی برطرف می‌شود که عفونت به طور مؤثر درمان شود، اما ممکن است چند روز طول بکشد تا بهبود یابد

سپسیس

عفونت دستگاه ادراری درمان‌نشده، می‌تواند به عفونت سیستمیک جدی‌تری به نام سپسیس تبدیل شود که به داخل خون منتقل می‌شود. به این بیماری یوروسپسیس نیز گفته می‌شود و نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی اغلب از طریق تزریق داخل وریدی و بستری شدن در بیمارستان دارد

ظاهر غیرطبیعی ادرار ادرار کدر

ادرار ممکن است به دلایل رسوب در ادرار، نگه داشتن ادرار برای مدت طولانی قبل از رفتن به دستشویی، مشکلات پروستات، بیماری‌های مقاربتی مانند سوزناک یا بزرگ شدن پروستات کدر شود. همچنین، وجود عفونت ممکن است منجر به حضور گلبول‌های سفید یا قرمز خون و چرک در ادرار شود که می‌تواند باعث تیرگی شود.

ادرار کف‌آلود

ادراری که کف‌آلود یا حباب‌دار به نظر می‌رسد معمولا نتیجه جریان بسیار شدید ادرار است. این ممکن است به معنای فشار شدیدتر از حد معمول برای ایجاد جریان ادرار یا حتی افزایش فشار خون باشد. اگر این شرایط با گذشت زمان ادامه داشت، ممکن است لازم باشد آزمایش ادرار انجام دهید. همچنین ادرار کف‌آلود می‌تواند نشانه‌ای از افزایش پروتئین در ادرار باشد که می‌تواند نشانه‌ی مشکل کلیه باشد.

ادرار آبی یا سبز

اغلب به دلیل وجود رنگ خوراکی ایجاد می‌شود. غذا‌های با رنگ‌های غلیظ مانند مارچوبه، می‌توانند منجر به تغییر رنگ ادرار شوند. همچنین ادرار سبز می‌تواند نشان‌دهنده‌ی وجود باکتری سودوموناس، یک بیماری بسیار نادر به نام پورفیری یا رنگ‌های مورد استفاده برای آزمایش‌های پزشکی باشد. برخی از داروها، از جمله پروپوفول، تاگامت، متیلن بلو، آمی تریپتیلین و ایندوسین باعث ایجاد رنگ ادرار سبز-آبی می‌شوند.

این معمولاً نشانه‌ای از مشکل کلیوی نیست، اما همچنان ممکن است برای بیمار ناآگاهی که این دارو‌ها را مصرف می‌کند، هشدار‌دهنده باشد. همچنین یک بیماری ارثی نادر وجود دارد که سطح کلسیم را افزایش می‌دهد و می‌تواند باعث ادرار آبی شود؛ این بیماری معمولاً به‌عنوان «سندرم پوشک آبی» شناخته می‌شود.

ادرار کهربایی یا قهوه‌ای

شایع‌ترین علت تیره شدن ادرار، کم‌آبی است؛ با بدتر شدن کم‌آبی ادرار تیره می‌شود، اما این رنگ می‌تواند نتیجه‌ی بیماری کلیوی یا کبدی نیز باشد. رابدومیولیز، وضعیتی که در نتیجه‌ی آسیب عضلانی ایجاد می‌شود و می‌تواند ادرار را تیره کند که اغلب به آن «ادرار به رنگ چای» می‌گویند. لوبیا‌ی فاوا و ریواس نیز می‌توانند باعث تیره شدن ادرار شوند. هنگامی که کبد آن‌قدر بیمار است که نمی‌تواند کار خود را برای حذف بیلی‌روبین از جریان خون انجام دهد، کلیه‌ها ممکن است به این روند کمک کنند. بیلی‌روبین معمولاً با مدفوع از بدن خارج می‌شود و دلیل قهوه‌ای شدن مدفوع همین است. هنگامی که کلیه‌ها به حذف بیلی‌روبین از بدن کمک می‌کنند، ادرار نیز رنگ قهوه‌ای دارد.

ادرار نارنجی

شایع‌ترین علت ادرار نارنجی، دارویی به نام پیریدیوم است. پیریدیوم که در فرمولاسیون بدون نسخه خود به نام آزو نیز شناخته می‌شود، برای کاهش علائم عفونت‌های دستگاه ادراری استفاده می‌شود. هویج، سایر غذا‌های نارنجی و ویتامین C نیز می‌توانند باعث نارنجی‌رنگ شدن ادرار شوند.

ادرار صورتی یا قرمز

در ایجاد ادرار صورتی، اغلب مصرف غذا مقصر است. در این مورد به‌ویژه چغندر شناخته شده است که باعث تولید ادراری می‌شود که از رنگ صورتی تا قرمز متغیر است. شاه‌توت و ریواس نیز می‌توانند این اثر را ایجاد کنند. داروی سل ریفامپین و سنا که یک ملیّن است نیز می‌توانند منجر به ادرار صورتی یا قرمز شوند. وجود خون در ادرار می‌تواند باعث تغییر رنگ ادرار از صورتی تا قرمز تیره شود.

مقدار بسیار کمی خون می‌تواند رنگ ادرار را تغییر دهد، اما وجود خون در ادرار نیز می‌تواند نشانه مشکل قابل‌توجهی در دستگاه ادراری باشد. به گفته‌ی انجمن اورولوژی آمریکا، اگر توضیح واضحی برای علت وجود خون در ادرار مثلاً دوره‌ی قاعدگی وجود نداشته باشد، باید با یک اورولوژیست برای بررسی هماچوری باشید.

ادرار زرد روشن

ویتامین‌های B۱۲ باعث ایجاد رنگ ادرار روشن یا زرد مایل به لیمویی می‌شوند؛ بتاکاروتن (موجود در غذا‌هایی مانند هویج) نیز می‌تواند باعث این نتیجه شود. گاهی اوقات رنگ ممکن است بیشتر نارنجی باشد تا زرد.

ادرار بنفش

یک بیماری بسیار نادر به نام سندرم کیسه‌ی ادرار بنفش وجود دارد که همان‌طور که ممکن است تصور کنید، معمولاً در افرادی که سوند ادراری برای کمک به تخلیه و جمع‌آوری ادرار دارند، دیده می‌شود. ادرار بنفش که به اندازه کافی عجیب است، تنها زمانی اتفاق می‌افتد که یک بیمار ادرار بسیار قلیایی داشته باشد و یک سوند داشته باشد.

رنگ ادرار در واقع تغییر نمی‌کند، فقط در کیسه جمع آوری بنفش به نظر می‌رسد. اگر سوند و کیسه جمع‌کننده عوض شود، ادرار دوباره رنگ طبیعی خود را نشان می‌دهد. همچنین یک بیماری بسیار نادر به نام پورفیری نیز می‌تواند منجر به رنگ بنفش ادرار شود.

ادرار سفید

چیلوریا یا ادرار سفید معمولاً در اثر مخلوط شدن مایع لنفاوی با ادرار ایجاد می‌شود. همچنین می‌تواند ناشی از هجوم فیلاریال، نوعی بیماری انگلی باشد.

ادرار سیاه

دارو‌های ماکروبید، مترونیدازول و روباکسین همگی باعث سیاه شدن ادرار می‌شوند. شیرین‌کننده و ملیّن سوربیتول نیز می‌تواند باعث سیاه شدن ادرار شود. تزریق آهن که برای درمان انواع خاصی از کم‌خونی استفاده می‌شود نیز می‌تواند منجر به سیاه شدن ادرار شود، اما آهن خوراکی این‌طور نیست. بیماری ادرار سیاه که به عنوان آلکاپتونوری شناخته می‌شود، یک بیماری نادر است که در آن بدن نمی‌تواند اسید‌های آمینه خاصی را پردازش کند.

ادرار فلورسنت

در بزرگسالان، فلورسانس مشخصه مسمومیت با اتیلن‌گلیکول (ضد یخ) است و معمولاً فقط چند ساعت پس از مسمومیت باقی می‌ماند. اگر نمونه در چهار ساعت اول پس از مسمومیت گرفته شود، ادرار فردی که با ضد‌یخ مسموم شده است، در زیر نور سیاه، آبی خواهد شد. در کودکان می‌تواند حاکی از مسمومیت با ضد‌یخ باشد، اما، به طرز عجیبی، ممکن است در کودکان کاملاً سالم هم یافت شود و نباید به تنهایی برای تشخیص مسمومیت در بیماران جوان‌تر استفاده شود.

بوی ادرار

دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است باعث شود ادرار بو داشته باشد. کم‌آبی باعث غلیظ‌تر شدن ادرار و افزایش بوی آن شود. برخی غذا‌ها مانند مارچوبه می‌توانند ادرار را بودار کنند. شرایطی نیز وجود دارد که می‌تواند منجر به بوی غیرعادی ادرار شود، مانند بیماری ادرار شربت افرا که باعث می‌شود ادرار بوی شربت افرا بدهد. موارد زیر برخی از شرایط مرتبط با بوی خاص ادرار است:

بوی شیرین ادرار ممکن است نشان‌دهنده‌ی دیابت باشد.

ادرار بدبو اغلب نتیجه‌ی بیماری کبد یا نارسایی کبد است.

ادرار بدبو معمولاً با عفونت مجاری ادراری همراه است.

به طور کلی، بوی ادرار در صورتی که بدون علت باقی بماند یا ماهیت بدی داشته باشد، باید نگران‌کننده باشد، اما اگر مربوط به غذا یا به دلیل کم‌آبی باشد، باید در طول روز با نوشیدن آب از بین برود و ادرار به حالت عادی برگردد.

سخن پایانی

همراه با تلاش برای تعیین این که آیا به طور منظم آب کافی می‌نوشید، بررسی رنگ ادرار نیز می‌تواند بسیار مفید باشد. چه گرم باشد چه سرد، آفتابی یا بارانی، نیاز به خوردن مایعات بیشتر با رنگ ادرار خود را نشان می‌دهد. اگر رنگ آن تیره‌تر از رنگ کاه است، احتمالاً زمان نوشیدن آب بیشتر فرا رسیده است.

بسیاری از مواقع، رنگ‌های هشداردهنده‌ی ادرار نتیجه رنگ‌های طبیعی یا مصنوعی مواد غذایی است و یک موضوع عجیب است، نه یک موضوع پزشکی. با این حال، تغییرات در ادرار را نادیده نگیرید، زیرا ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل پزشکی باشد که باید برطرف شود.

منبع: رکنا

tags # سلامت سایر اخبار اگر این گنج پیدا شود همه مردم جهان تا زانو در طلا فرو می‌روند؛ ۹۹ درصد طلای زمین اینجاست! (تصاویر) مارخور؛ «بز» پاکستانی معروف به «پیرمرد کوهستان» که تُف‌اش ارزش طلا دارد! داستان تکاملِ موجودی به نام «پدر»؛ حیوان‌ها پدر ندارند! (ویدئو) عجیب اما واقعی؛ صدای واقعی بیگ بنگ را بشنوید!